آدولف هیتلر

توجه جهان در سال 1936 به آلمان معطوف شد. برلین پایتخت آلمان میزبان بازی‌های تابستانی و زمستانی المپیک بود، اما آدولف هیتلر صدراعظم آلمان، کشته مرده بازی‌های المپیک نبود. رقابت بین‌المللی فقط باعث می‌شد آلمانی‌های پاک‌نژاد، بلوند و چشم آبی یا به قول هیتلر آریایی، با کسانی که ازنظر او مردمان پست‌تر جهان بودند، آمیخته شوند.
وزیر تبلیغات او یوزف گوبلز استدلال می‌کرد که بازی‌های المپیک صحنه‌ای تمام‌عیار برای آلمان فراهم می‌کند. او می‌گفت مسابقات به جهان نشان خواهد داد که نظر هیتلر در مورد برتری ورزشکاران آریایی درست بوده است و عظمت آلمان را اثبات خواهد کرد. قرار بود این مسابقات برای اولین بار از سیستم تلویزیونی مداربسته آلمان به نمایش درآید. شمار بینندگان بی‌سابقه می‌شد. قرار بود در سالن‌های تئاتر و سینمای سرتاسر شهر پرده‌های بزرگ برپا شود تا اهالی بتوانند مجانی مسابقات را تماشا کنند. هیتلر خیلی خاطرجمع بود.
کار در استادیوم عظیم زیبایی که گنجایش صد هزار نفر داشت، آغاز شد. هیتلر گفت: اگر قرار است آلمان میزبان تمام جهان باشد، تدارکات این کشور باید کامل و باشکوه باشد.
اگرچه هیتلر در آن زمان متقاعد شده بود که مسابقات باید در آلمان برگزار شود، دیگران اطمینانی به این امر نداشتند. درواقع بعضی‌ها به‌شدت مخالف بودند. کمیته بین‌المللی المپیک در سال 1931 قبل از به قدرت رسیدن هیتلر، برلین را به میزبانی انتخاب کرده بود. در آن زمان وضع در آلمان به‌گونه‌ای دیگر بود.
در سال 1916 برلین را برای برگزاری بازی‌های المپیک برگزیدند، اما بازی‌ها در این سال برگزار نشد. جنگ جهانی اول باعث شد المپیک سال 1916 لغو شود. آلمان به سبب اینکه در شروع جنگ نقش داشت تا سال 1928 از شرکت در مسابقات محروم بود.